آزمایش ها

آزمایش BUN چیست و چرا انجام می شود؟

آزمایش BUN

آزمایش BUN (Blood Urea Nitrogen) یک آزمایش خون است که مقدار نیتروژن موجود در اوره‌ی خون را اندازه‌گیری می‌کند. اوره، یکی از محصولات زائد متابولیسم پروتئین‌ها در بدن است که در کبد تولید می‌شود. سطح BUN می‌تواند اطلاعات حیاتی درباره‌ی عملکرد کبد و کلیه‌ها ارائه دهد و به تشخیص بیماری‌های مرتبط با این دو اندام کمک کند. در این مقاله ، به بررسی دقیق آزمایش BUN خواهیم پرداخت.

اوره و نقش آن در بدن

هنگامی که بدن پروتئین‌های غذایی را تجزیه می‌کند، آمونیاک به‌عنوان محصول جانبی تولید می‌شود. کبد این آمونیاک را به اوره تبدیل می‌کند که نسبت به آمونیاک برای بدن کمتر سمی است. اوره سپس از طریق خون به کلیه‌ها منتقل و در نهایت از طریق ادرار دفع می‌گردد. آزمایش BUN با اندازه‌گیری غلظت نیتروژن موجود در اوره، به ارزیابی عملکرد کلیه‌ها و کبد می‌پردازد.

دلایل تجویز آزمایش BUN

آزمایش BUN به دلایل متعددی تجویز می‌شود که برخی از آن‌ها عبارتند از:

  • ارزیابی عملکرد کلیه‌ها: کلیه‌ها مسئول تصفیه خون و حذف مواد زائد هستند. افزایش سطح BUN می‌تواند نشانه‌ای از کاهش عملکرد کلیه‌ها باشد.
  • بررسی سلامت کبد: کبد اوره تولید می‌کند و مشکلات کبدی ممکن است منجر به کاهش تولید اوره گردند.
  • تشخیص بیماری‌های کلیوی و کبدی: بیماری‌هایی مانند نارسایی کلیه، سیروز کبدی یا هپاتیت می‌توانند بر سطح BUN تأثیر بگذارند.
  • پایش اثر بخشی دیالیز: در بیماران دیالیزی، این آزمایش برای ارزیابی کارایی درمان استفاده می‌شود.
  • بررسی تعادل مایعات و الکترولیت‌ها: تغییرات در سطح BUN ممکن است نشانه‌ای از کم‌آبی یا اختلالات متابولیک باشد.

نحوه انجام آزمایش BUN

برای انجام این آزمایش، یک نمونه خون از ورید بازو گرفته می‌شود. نمونه خون به آزمایشگاه ارسال و سطح نیتروژن اوره با استفاده از روش‌های شیمیایی اندازه‌گیری می‌شود. معمولاً نتایج این آزمایش ظرف یک تا دو روز آماده می‌شود. نکات زیر را قبل از انجام آزمایش در نظر داشته باشید:

  • عموماً نیازی به ناشتا بودن وجود ندارد، اما پزشک ممکن است توصیه‌هایی در مورد مصرف غذاها یا داروها ارائه دهد.
  • برخی داروها نظیر آنتی‌بیوتیک‌ها، دیورتیک‌ها و کورتیکواستروئیدها می‌توانند بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارند.

محدوده نرمال آزمایش BUN

سطح نرمال BUN به سن، جنسیت و روش‌های آزمایشگاهی بستگی دارد و بنابراین، تشخیص نهایی بر عهده پزشک خواهد بود. به‌طور کلی، محدوده‌های نرمال این آزمایش به شرح زیر است:

  • بزرگسالان: ۷ تا ۲۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر (mg/dL)
  • کودکان: ۵ تا ۱۸ میلی‌گرم در دسی‌لیتر
  • افراد مسن: ممکن است سطح BUN در این گروه کمی بالاتر باشد.

با اطلاعات فوق، امید است که نگاه روشن‌تری به آزمایش BUN و اهمیت آن در تشخیص و پایش سلامت کلیه‌ها و کبد داشته باشید.

دلایل افزایش سطح BUN (هایپرآزوتومی)

افزایش سطح BUN می‌تواند نمایانگر مشکلات گوناگونی باشد و لذا ضروری است که به‌طور جدی پیگیری شود. از جمله دلایل این افزایش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • بیماری‌های کلیوی: بیماری‌های حاد یا مزمن کلیوی، نظیر نارسایی کلیه و گلومرولونفریت، موجب تجمع اوره در خون می‌شوند.
  • کم‌آبی بدن: کاهش حجم مایعات بدن، غلظت BUN را افزایش می‌دهد.
  • مصرف زیاد پروتئین: رژیم‌های غذایی پرپروتئین یا خونریزی از دستگاه گوارش می‌توانند سطح BUN را بالا ببرند.
  • نارسایی قلبی: کاهش جریان خون به کلیه‌ها ممکن است منجر به افزایش BUN شود.
  • عفونت‌ها یا آسیب‌های شدید: سوختگی‌ها، جراحات وسیع یا عفونت‌های وسیع می‌توانند به افزایش سطح BUN منجر گردند.

دلایل کاهش سطح BUN (هیپوآزوتومی)

کاهش سطح BUN کمتر دیده می‌شود، اما به هیچ عنوان غیرممکن نیست. پایین آمدن نیتروژن اوره خون ممکن است به دلایل زیر باشد:

  • بیماری‌های کبدی: اختلالاتی مانند سیروز کبدی می‌توانند تولید اوره را کاهش دهند.
  • سوءتغذیه یا کمبود پروتئین: نداشتن پروتئین کافی در رژیم غذایی می‌تواند سطح BUN را کاهش دهد.
  • بارداری: در دوران بارداری، به‌خصوص در سه‌ماهه دوم و سوم، ممکن است سطح BUN کاهش یابد.
  • مصرف بیش از حد مایعات: افزایش حجم مایعات بدن، مثلاً به دلیل تزریق مایعات وریدی، می‌تواند سطح BUN را کاهش دهد.

ارتباط BUN با کراتینین

آزمایش BUN معمولاً در کنار آزمایش کراتینین انجام می‌شود. کراتینین، محصول زائدی است که از تجزیه کراتین در عضلات تولید شده و همانند اوره از طریق کلیه‌ها دفع می‌شود. نسبت BUN به کراتینین (BUN/Cr) اطلاعات مهمی درباره کیفیت عملکرد کلیه‌ها ارائه می‌دهد. این نسبت باید در محدوده زیر باشد:

  • نسبت نرمال: ۱۰:۱ تا ۲۰:۱
  • افزایش نسبت: ممکن است نشانه‌ای از کم‌آبی، خونریزی گوارشی یا نارسایی قلبی باشد.
  • کاهش نسبت: معمولاً در شرایطی نظیر بیماری‌های شدید کبدی یا سوءتغذیه مشاهده می‌شود.

عوامل مؤثر بر نتایج آزمایش BUN

چندین علت می‌توانند بر نتایج آزمایش نیتروژن اوره خون تأثیر بگذارند. مهم‌ترین آن‌ها شامل موارد زیر است:

  • رژیم غذایی: مصرف زیاد یا کم پروتئین تغییراتی در نتایج ایجاد می‌کند.
  • وضعیت هیدراتاسیون: کم‌آبی یا افزایش مایعات بدن بر سطح BUN تأثیرگذار است.
  • داروها: برخی داروها، از جمله دیورتیک‌ها، آنتی‌بیوتیک‌ها و کورتیکواستروئیدها، می‌توانند نتایج BUN را تحت تأثیر قرار دهند.

با توجه به نکات فوق، توجه به سطح BUN و عوامل مؤثر بر آن، می‌تواند در ارزیابی و پایش سلامت کلیه‌ها و کبد بسیار مهم باشد.

تفسیر نتایج آزمایش BUN

تفسیر نهایی نتایج آزمایش BUN و تصمیم‌گیری درباره وضعیت بیمار تنها بر عهده پزشک متخصص است؛ بنابراین، مشورت با پزشک برای کسب اطلاعات دقیق ضروری است. به‌طور کلی، می‌توان سطوح مختلف نتایج این آزمایش را به شرح زیر تفسیر کرد:

  • سطح بالای BUN: ممکن است نشانه‌ای از مشکلات کلیوی، کم‌آبی، نارسایی قلبی، یا مصرف بی‌رویه پروتئین باشد.
  • سطح پایین BUN: معمولاً به سوءتغذیه، بیماری‌های کبدی یا مصرف بیش از حد مایعات اشاره دارد.

درمان تغییرات سطح BUN

درمان بسته به علت تغییر در سطح BUN متفاوت است. پزشک متخصص ابتدا باید علت را شناسایی کرده و سپس برای درمان، راهکار مناسب را اتخاذ کند. پس از شناسایی علت اصلی بالا یا پایین بودن نیتروژن اوره در خون، پزشک ممکن است اقدام به درمان از طریق روش‌های زیر کند:

۱. درمان افزایش BUN

زمانی که نتایج آزمایش BUN بالا باشد، از روش‌های زیر استفاده می‌شود:

  • کم‌آبی: افزایش مصرف مایعات به منظور کاهش غلظت BUN.
  • بیماری‌های کلیوی: مدیریت بیماری زمینه‌ای با دارو یا دیالیز.
  • رژیم غذایی: کاهش مصرف پروتئین در برنامه غذایی.

۲. درمان کاهش BUN

چنانچه نتیجه آزمایش پایین باشد، پزشک می‌تواند از اقدام‌های زیر برای درمان بهره گیرد:

  • بیماری‌های کبدی: درمان بیماری زمینه‌ای که باعث کاهش BUN شده است.
  • سوءتغذیه: افزایش مصرف پروتئین از منابع سالم و مغذی.

پیشگیری از تغییرات غیرطبیعی در سطح BUN

پزشکان همیشه بر این باورند که پیشگیری بهتر از درمان است. جهت پیشگیری از تغییرات سطح نیتروژن اوره در خون می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:

  • حفظ تعادل مایعات بدن: نوشیدن آب کافی و جلوگیری از کم‌آبی.
  • رژیم غذایی سالم: مصرف متعادل پروتئین و دوری از مصرف بی‌رویه آن.
  • کنترل بیماری‌های زمینه‌ای: پیگیری منظم مشکلات کلیوی و کبدی.
  • مشاوره با پزشک: در صورت مصرف داروهای خاص، پزشک را از وضعیت خود مطلع کنید.

کلام آخر

آزمایش BUN یکی از آزمایش‌های حیاتی خون است که اطلاعات مهمی درباره سلامت کلیه‌ها، کبد و تعادل مایعات بدن فراهم می‌کند. تغییرات سطح BUN می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جدی باشد، اما به‌تنهایی نمی‌تواند تشخیص قطعی ارائه دهد و باید در کنار سایر آزمایش‌ها بررسی شود. در این مطلب از مجله پزشکی آزمایشگاه دکتر صالحی، اطلاعات لازم را در خصوص این آزمایش برای شما ارائه دادیم. برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره، با ما در ارتباط باشید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *